Eiceldonatie, de moeilijke keuze en de emoties na de geboorte

Eiceldonatie is een ingrijpende beslissing die diepe emoties oproept. Lees hoe je om kunt gaan met twijfel, verdriet en liefde,  vóór en na de geboorte van je kindje.

Soms loopt het leven anders dan je had gehoopt.
Misschien heb je al jaren geprobeerd om zwanger te worden, verschillende behandelingen doorlopen, hoop gekoesterd en teleurstellingen gevoeld. En dan komt dat moment waarop de arts het onderwerp eiceldonatie voorzichtig ter sprake brengt.

Dat ene woord kan veel losmaken.

De moeilijke beslissing

De keuze voor eiceldonatie is zelden eenvoudig.
Het betekent dat je kindje niet jouw genetisch materiaal zal dragen, en dat kan een gevoel van verlies oproepen. Veel vrouwen ervaren een innerlijke strijd tussen het verlangen om moeder te worden en het besef dat hun lichaam dat niet vanzelf lukt.

Vragen die vaak opkomen zijn:

• – Voel ik me straks echt de moeder van dit kind?
• – Wat vertel ik mijn kind later?
• – Zal het me ooit echt loslaten dat dit niet mijn eigen eicel was?

Deze vragen raken aan wie je bent, aan je identiteit en aan je vrouw-zijn.
En dat mag. Het zijn menselijke, begrijpelijke gevoelens.

De emotionele impact van eiceldonatie

De medische kant van eiceldonatie krijgt meestal veel aandacht: onderzoeken, het kiezen van een donor, de behandeling zelf.
Maar de emotionele kant is minstens zo belangrijk.

Je kunt dankbaar zijn dat eiceldonatie mogelijk is én tegelijk verdrietig dat het niet op een natuurlijke manier lukt. Je kunt blij zijn met de kans op een kindje én rouwen om het kind dat genetisch nooit van jou zal zijn.

Deze emoties mogen naast elkaar bestaan. Ze hoeven niet opgelost, alleen erkend.

Als je moeder wordt via eiceldonatie

Wanneer je kindje geboren is, kan de liefde alles overheersen. Toch kunnen er momenten zijn waarop je opnieuw geconfronteerd wordt met vragen of gevoelens van onzekerheid.
Misschien vraag je je af of je kind op jou lijkt, of hoe je straks uitlegt waar het vandaan komt.

Sommige moeders merken dat ze pas later ruimte voelen om stil te staan bij wat eiceldonatie emotioneel met hen heeft gedaan. Dat is normaal. Het moederschap via donoreicellen vraagt soms om een extra laag van verwerking,  niet omdat de band minder is, maar omdat de weg ernaartoe complexer was.

 Omgaan met gevoelens en vragen

• – Blijf praten. Met je partner, een therapeut of vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt.
• – Schrijf het op. Wat betekent ‘moeder zijn’ voor jou? Wat maakt jou de moeder van dit kind?
• – Wees mild. Je hebt een moeilijke weg bewandeld, met moed, liefde en doorzettingsvermogen.
• – Bereid openheid voor. Steeds meer ouders kiezen ervoor hun kind op jonge leeftijd te vertellen over de donor. Dat kan in kleine, liefdevolle stapjes.

Tot slot

Eiceldonatie is veel meer dan een medische keuze.
Het is een keuze die raakt aan je hart, je identiteit en je toekomst.
Het vraagt moed om te erkennen wat dit proces met je doet,  en nog meer moed om jezelf daarin niet te veroordelen.

Weet dat je er niet alleen voor staat.
In mijn praktijk Innermoments is ruimte om stil te staan bij wat eiceldonatie met je doet, vóór en na de geboorte van je kindje. Samen kunnen we onderzoeken wat deze stap voor jou betekent, zodat je met zachtheid en vertrouwen jouw pad naar het moederschap kunt bewandelen.